Быць беларусам

Вероника Мусвидас
Я - з БЕЛАРУСІ.
Кажу, як ёсць.
І я малюся, –
Са мной Хрыстос.

Заўжды гартую
Зашмат ідэй.
Не канфліктую, 
ЛЮБЛЮ ЛЮДЗЕЙ.

Па нараджэнні
Жыву я ТУТ.
Любоў і Вера –
Вось мой Статут.

Прымаю рознасць,
Як вучыць Бог.
Не йду па людзях
Да перамог.

За мір у свеце
І за спакой
Я галасую
Усёй душой.

Не жадаю нікому
Бяды ці расплаты,
І краіну люблю я
Не за зарплату.

За гісторыю, мову,
За мір без спакусаў,   
За зямлю, што ўрадзіла
Мяне БЕЛАРУСАМ.            
За паветра,
За сонца,
За яснае неба,
За аблокі ў ваконцы,
За водары хлеба;
За квітнеючы сад,
За жытнёвую ніву,
За прастору
І права ў ёй
Быць шчаслівым.
За ўсмешкі,
За вочы,
За вусны,
За твары,
За надвор’е
І нават
За цёмныя хмары.

Я люблю, я шаную,
Цаню, ганаруся
Імем, годнасцю, лёсам
Маёй Беларусі. 

Я нікому не кіну
У ногі пальчатку:
Паважаю краіну
І веру ў нашчадкаў.

Спадзяюся і веру
З надзеяй на цуд:
Гістарычная праўда
Паселіцца тут.

Я не мушу баяцца,
Бо планую застацца
Ад нараджэння і давеку:
БЕЛАРУСАМ,
ХРЫСЦІЯНІНАМ,
ГРАМАДЗЯНІНАМ.
ЧАЛАВЕКАМ.

/Адаптаваная для перекладу на ангельскую мову версія верша “Застаюся сабой”/.
Пераклад: http://www.stihi.ru/2019/04/22/8791
(1 месца рэспубліканскага конкурсу чытачоў на замежнай мове ў выкананні Яна Мусвідаса “Мой Мінск - мая сталіца - творчасці і таленту крыніца” (Менск, 2019).