Жанчына на сябе узяла и Божьи и жаночыя дзяла.
Зямля, маукливая, пустынная была.
Магчыма, там и Яблынька расла.
Вялики Бог стварая нам Адама,
З рабра Адама, сатварыл ён даму.
Усяго дваих, а шар Зямны - вялик.
Звярнуу на их, спакусник - Змий, свой лик.
И каб запоуниць шарык наш народам,
Адаму яблык быу падсунуты уродам.
Пакольки Бог заусёды быу занят,
И спрау у Бога и Анёлау была шмат.
Жанчына, маленькая, на сябе узяла,
И Божьи, и жаночыя дзяла.