Виктор Володин. На родине

Алла Белькова Кресс
Пераклад на беларускую мову.

На радзіме 

Хутка ехаць. Прабегла сустрэча.
На талерцы астылая грэчка.
Засмуціўся, збялеў сіні вечар.
Не схіляйся, Сівы, галавой.
Што рабіць – адпачынак кароткі.
Ладзіць бацька патэльні за печкай,
Толькі горбіцца куст чарнаплодкі,
Лёг ля плота туману сувой.

Мне б у склепе,
                Ды з жоўценькай бочачкі,
Мне б матуліных яблыкаў мочаных,
На саломцы густой пазалочанай
Ды з вішнёвым лікёрам зары…
А матуля мая побач з Богам
Нас чакае за чыстым парогам.
Ды рабіну здзяўблі да пары –
Эх, разбойнікі - снегіры!

І няўдачай такой засмучоны,
Я дастану сухарыкаў чорных,
Пакрышу іх пад куст нахілёны
Ў першы снег, фарсуну - снегіру.
Не паесці нам яблыкаў мочаных,
Развалілася жоўтая бочачка,
Я заходу “Бывай” гавару.
Закурыць бы…
             Ды я – не куру.


Оригинал

На родине

Скоро ехать. Окончена встреча.
На тарелке остывшая греча.
Побелел, закручинился вечер.
Не горюй, не печалься, Седой.
Что поделаешь, отпуск – короткий.
Ладит батя за печь сковородки,
Да горбатится куст черноплодки
У забора за мерзлой грядой.

Мне бы в погреб,
           открыть бы бочонок;
Мне бы мамкиных яблок мочёных
На соломках ржаных, золочёных
Под ликер из вишневой зари…
Только матушка рядышком с Богом
Ждёт нас в доме и чистом и строгом.
А рябину склевали до срока –
Эх, разбойники-снегири.

Незадачей такой удручённый,
Я достану сухариков чёрных,
Накрошу их под куст, облачённый
В первый снег, щегольцу снегирю.
Не отведать нам яблок мочёных:
Развалился на клёпки бочонок.
Догорает закат обречённо.
Закурить бы…
да я – не курю.

Виктор Володин:http://www.stihi.ru/avtor/vvv555