Пойдем гулять по ноябрю,
Где дерева черны, как спички.
К Донскому ли монастырю,
В Нескучный, к чёрту на кулички.
Не всё ль равно, где пить до дна,
Выпивать горчащий этот вечер,
Который оплатить нам нечем,
Но всё ж оплатим и сполна.
Пойдем гулять по ноябрю,
По топким тропкам неприметным,
И я с тобой заговорю
О самом главном, самом тщетном.
И прошлое обступит нас,
Скрутив, как щупальцами спрута.
И будет вечностью минута
И жалкою минутой час.
И нам не хватит сотни лет,
Чтоб отдохнуть от посторонних,
И светлячки двух сигарет
Затеплятся у нас в ладонях.
И наше тайное храня,
Пропахнув им, родным и странным.
Ты будешь прятать от меня
Кольцо на пальце безымянном...
Пойдзем шпацыраваць па лістападзе...
Пойдзем шпацыраваць па лістападзе,
Дзе дрэвы чорныя, як запалкі.
К Данскому ісці манастыру, паглядзім
У Няскучны, свет няблізкі.
Ці не ўсё роўна, дзе нам піць да дна,
Смактаць з гаркотай гэты вечар,
Які аплацім усё спаўна,
Хаця нам аплаціць няма чым.
Пойдзем шпацыраваць па лістападзе,
Па гразкіх сцяжынках непрыкметных,
І я з табой загавару наўзгадзе
Пра самае галоўнае, самых смертных.
Мінулае абступіць нас,
Скруціўшы, як шчупальцамі спрута.
І будзе вечнасцю хвіліна - джаз
І жаласнаю хвілінная пакута.
І нам не хопіць сотні гадоў,
Каб адпачыць ад вачэй старонніх,
І светлячкі дзвюх цыгарэт, любоў
Запаліцца ў нас у далонях.
І наша таемнае захоўваючы,
Прапахшы ім, родным, нібы воўна.
Ты будзеш хаваць ад мяне вочы,
Як і кальцо на пальцы безназоўным...
Перевод на белорусский язык