«Между тем
и этим светом
никаких дорог
и нет,
если песенка
не спета,
значит, это –
белый свет,
а пропел –
пиши пропало, –
отправляйся
к праотцам…» –
одна бабушка
сказала,
хоть её не видел
сам, –
так что пойте,
сколько влезет,
не косясь
на барыши,
до конца,
до горла рези,
до прозрения
души.