Ек vэ клею вам пак фшпарыць,

Васыль Брыль-Кобзар
Колы j ногыj вvэ ныма

Еслі радасть не пріходіт,
Значіт, над сільнеj пазвать.
І тагда ана цветочкам
Аv в дверях вдруг засіят.

А коль рапт цветы упалі,
Моvет, нада падвязать?
Алі ты уvэ, как заяц,
І оно ускач і вскач?

Ах, мая v радная Амі!
Ах, маjн лаjскавая маць!
Я, шо, гонды в супостатыj,
Шо j обоjі ны на бальк?

Как vэ спаты моvэ батько,
Колы сын дурныj Кабан.
Да j sэ j vінка Курка раба.
Всэ на Коцю з дранаj швабр.

Ну, а ек вуv розвязав ексь
Ту дурнэньку страшну карм,
То чого вvэ сумуваты
Да шукаты шэ тіп драjв.

Е шэ, моvэ, некыj Ангел,
Шо частушычок во Дав.
І смыюсь оно од Анькы:
Эj! Ты Там! Даваj піть чаj!

...вот жэ робыть шось сын з батьком.
А мы v тоvэ зов7 так