Эштилмеген ушакъ

Разият Шаваева
Шауаланы Разият

ЭШТИЛМЕГЕН УШАКЪ

– Санга къайгъырыуум кючлюдю!
– Аны билеме мен кесим.
– Жаным аны жылы юйюдю,
– Санга кетгенди да эсим…

– Сюймеклигим алай телиди!
–  «Ол – акъыллы!» – деп ким айтды?
Ол ёмюрле жолну келликди,
Кетсем да мен, къайтып-къайтып!

– Жюрегимден ачхыч сендеди.
Аны тас этме, жаным, сен!
– Аллах мени санга ийгенди…
– Насыпды ол манга, билсенг.

Толу юйюм, сабийлерим… –
Сени манга этген саугъангды.
– Аны игиди билгенинг…
Мени жолум ары – таугъады.

Андан къарап, дунияны
Жырын, сырын да танырыкъма.
– Билип турама мен аны…
Жаша… сени бла барлыкъма.