***
Сонца садзіцца за лес мой сасновы.
Новы мой вечар павольна ідзе:
Дзе падымае лісточак кляновы,
Дзе рабізну – на халоднай вадзе
Подыхам ветру, кастрычніка сябра.
Зебрай заскача раптоўна вада:
Холадна ёй і пад вечар – азябла.
Сонца садзіцца так рана! Бяда!
Сонца за лес мой сасновы садзіцца.
Сніцца да рання мне будзе яно.
Сёння ніколі ўжо не паўтарыцца,
Як і на захадзе сонца – віно.
04. 10. 2019 г.