поzда осень уж граўует
кде порхала кiсть
ўетроконь ў оўлакосбруе
над рекоь поўiс
дождь гноiт уж лiсты zлаты
что сжiгалi сад
сладых пт дреўа палаты
брошены стоят
день кратея zіму чает
чаь пора домоь
чая ўесну хлестну чая
чту сеь ўычаь моь
ў чае траўы помнят лето
помнят гул жмелiн
помнят щебет пред раzсўетом
помнят аэр iн
грібен траўен цўетен мечен
лiстўен смолен жiў
черўен гаден птен i млечен
стрекотлiў жужiў
но доўлеет ўiдоў летнiх
осень zа окном
на дреўа цепяет клетi
ў место пышных крон
а ў ночі едўа zаметно
сребросбруен чiст
луноконь копытом сўетлым
топчет лiстоў слizь