Анна Ахматова перевод на чеченский

Петимат Абубакарова
Яц со царех,Даймохк къиза хьаьшна,
Мостаг1ашна тесна битинчарех,
Цкъа а к1иллойн хастамех ца яьшна,
Сан иллеш а хир дац цкъа а царех.

Амма даим мух1ажарех кхетта
Йийсархочун кхоллам г1ийла беца!  !
Шога бу хьан некъ,дезаш садетта,
Сискалан чам къаьхьа-сагалбецан  .

Тхо-м къизачу т1еман к1уьрла хьийзи,
Миска къоналла тхайн х1аллакъеш,
Мостаг1ашна  дуьхьало ян дийзи,
Церан герзах Даймохк 1алашбеш.

Теша,замано хаьрцича ха,
Хуур бу тхан къонахаллийн мах,
Хиларх кура,ду дог ц1ена тхан
Карор ма бац тхол доьналле нах.


   
 Оригинал

Не с теми я, кто бросил землю
На растерзание врагам.
Их грубой лести я не внемлю,
Им песен я своих не дам.

Но вечно жалок мне изгнанник,
Как заключенный, как больной.
Темна твоя дорога, странник,
Полынью пахнет хлеб чужой.

А здесь, в глухом чаду пожара
Остаток юности губя,
Мы ни единого удара
Не отклонили от себя.

И знаем, что в оценке поздней
Оправдан будет каждый час...
Но в мире нет людей бесслезней,
Надменнее и проще нас.

Июль 1922
Петербург