***

Шукаю ў восені адказу:
Ці ёсць каханне на зямлі?
Маўчала восень, бо ні разу
Старую замуж не ўзялі.

Не апранулі ў вэлюм белы,
І не панеслі на руках...
Зіхцеу на дрэве яблык спелы,
Што долі лепшае шукаў.

Ля рэчкі стройная каліна
З надзеяй дыхала ў мой бок.
На сонцы вусны апаліла
І праліла на восень сок.

І толькі тонкая шыпшына
Сказала: хлопец, пачакай! --
Каханне грае ў маіх жылах,
Яно ліецца цераз край.

І зазіхцелі пазалотай
Асенніх дрэваў валасы.
Адразу згінула самота,
Апала лісце да вясны.

22.10.2019. Заслаўе