Поэзия! - Адам Мицкевич

Серж Конфон 3
вольный перевод с польского стиха Адама Мицкевича "Poezyjo!"



         Поэзия!

Поэзия! Где кисть чудесная твоя?
Хочу я рисовать- и мысли с вдохновеньем
зачем вновь ищут суть, как счастье- в заточеньи,
что чары гонит прочь, всё доброе тая?

Поэзия! Где ты звучишь, в нас жизнь творя?
Пытаюсь петь- она моё не слышит пенье,
как мастер-соловей, не слушает теченье
и стонов в глубине не ведает, горя.

Не только звук и цвет, но ангельские мысли
перо поэта, бессловесный раб его,
в чужом краю с душой теряет очень быстро-

и вместо песен неживые звуки виснут,
как ноты, вразнобой, без ритма своего,
неспетые тобой, поэзия, все киснут!



         Adam Mickiewicz

         Poezyjo!

Poezyjo! gdzie cudny pedzel twojej reki?
Gdy chce malowac, za coz mysli i natchnienia
Wygladaja z wyrazow, jak zza krat wiezienia,
Kryjacych i szpecacych tak ubogie wdzieki?

Poezyjo! gdzie twoje melodyjne dzwieki?
Spiewam- ona mojego nie uslyszy pienia,
Jako slowik, krol spiewu, nie slyszy strumirnia,
Ktory w podziemnej glebi rozwodzi swe jeki.

Nie tylko dzwiek i kolor- aniolowie mysli-
Lesz i pioro, roboczy niewolnik poety,
Na cudzej ziemi nie zna praw dawnego pana

I zamiast piesni, znaki niepojete krysli:
Muzyczne znaki piesni... lesz ta piesn, niestety,
Nigdy jej milym glosem nie bedzie spiewana!