Каб звязаць нам жыццё
З нітак, крэпкага лёсу.
Я сваё напрагу пачуццё
Заспяваю цудоўную песню.
Пра каханне маё і тваё,
Я звяжу абярэг каляровы
І ў прыдачу раскрашу жыццё.
Каб шчаслівым быў дзень кожны новы
Не растрацілі ў ім пачуццё.
Я вязаць буду днём, буду ноччу
І схаваю ад цябе нашу боль.
На яе свае ніткі патрачу
І закіну ад няшчасця пароль.
Я твой лёс зберагу ад няўзгоды,
А дзе ніткі вазьму не скажу.
Для сябе звяжу боль тваю , слёзы
За цябе- я свой лёс распушчу.
29.10.2019.г.Лілія Журавінка.