Эх, подкачу-ка я штанины,
Несите ноги, вы вольны,
Куда хотите, гражданина
Несуществующей страны...
Ну что же, нет страны, и ладно.
Выходит кончилось кино.
Зато пока еще прохладно
В бутылке терпкое вино.
А если я при всем при этом,
При всем при этом, да при том
Не стану даже и поэтом,
То точно сделаюсь шутом.
Я бубенцами стану звякать,
Глотну вина и брошусь в пляс,
Чтоб ненароком не заплакать.
Навзрыд...
Беззвучно...
Как сейчас.
***
Эх, падкачу-ка я калашыны,
Нясіце ногі, вы вольныя,
Куды жадаеце, грамадзяніна
Няіснай краіны...
Ну што ж, няма краіны, і добра.
Выходзіць скончылася кіно.
Затое пакуль яшчэ прахалодна
Ў бутэльцы даўкае віно.
А калі я пры ўсім пры гэтым,
Пры ўсім пры гэтым, ды пры тым
Не стану нават і паэтам,
То сапраўды зраблюся блазнам.
Я бразготкамі стану бразгаць,
Глыну віны і кінуся ў скокі,
Каб незнарок не заплакаць.
Плачма...
Бязгучна...
Як цяпер.
Перевод на белорусский язык М.Троянович