Позволь мне вновь от ревности уйти,
Молчанье выдохнуть своё немое.
Дай выпить слёз, и я приду живою,
Когда молитвы кончатся. Слети
С горячих звёзд. Стань словом. Я сумею
Услышать песню белых крыльев вновь.
На языках земли сложи любовь
И речью первозданной стань моею!
Оригинал:
Дазволь мне з рэўнасці зноў узысці,
Маўчанне выдыхнуць сваё нямое….
Дай выпіць слёз і я прыйду жывою,
Калі малітвы скончацца. Сыдзі
З гарачых зорак. Апраніся ў слова.
Складзі мне песню белых крылаў зноў,
Перакладзі на мовы ўсе любоў
І стань маёю некранутай мовай!