Кшиштоф Камиль Бачиньски Расставание

Нати Гензер
Rozstanie

Wroc...
Szata cieni z ramion wagonom opadla,
swiatlo biala zaloba zalalo mi oczy,
zolty blask rozswietlonych latarn krzyczal ostrzem,
po kraw;dziach przedmiotow potokiem sie toczyl.
Sciskam lek stopiony w zacisnietych piesciach,
lepkobrudny, meczacy pulsem nieustannym,
i chwytam chwile wydzierane szczescia;
lkam bezustnie
zmiazdzony...
tym rozstaniem ranny...
i...
swistem zbudzone, zerwane do ruchu
kola po szynach zaczynaly szczekac...
koniec...
gdzies tylko cien sie czarny placze
zagubionego wsrod nocy czlowieka...

Расставание

Вернись…
Тьма плащом с вагонов упала,
свет белым трауром заливает глаза,
желтый блеск сияющих ламп резал-кричал,
по краям предметов потоком скользя.
Страх давлю сосредоточенно в плотный кулак,
липкий, грязный, мучающий пульсом неустанным,
и хватаю, выдираю счастьe – хоть бы час;
плач – без уст
раздавлен…
ранен расставанием …
и…
свистом разбуженные, подорвались-двинули,
колеса по рельсам начинают собачий бег…
всё…
только черная тень петляет
потерян в ночи человек…