Всходит солнце.
Тын. Задворок.
Глушь засохшего репья.
По степи бежит на взгорок
По отаве колея.
Над дубком широкополым
Тихо виснет полумгла.
И разбросаны над долом
Грядки хлебные села.
Пахнет переспелой грушей,
Светит солнышко в окно,
Будто бы оно мне в душу
Закатилось вдруг само…
Усходзіць сонца
Усходзіць сонца.
Тын. Задворак.
Глухмень, дзядоўнік каля тына.
Па стэпу бяжыць на ўзгорак
Па атаве каляіна.
Над дубком шыракаполым
Ціха вісне напаўімгла
І раскіданы над долам
Градкі хлебныя сяла.
Пахне пераспелай грушай,
Свеціць сонейка ў акно,
Быццам бы яно мне ў душу
Раптам коціцца само…
Перевод на белорусский язык Максима Трояновича