Вера Кузьмина. Двухэтажечки. Рус. Бел

Максим Троянович
Жизнь гранёными стаканами
Тянут воля и тюрьма,
Где рассохлись деревянные,
Простодырые дома.
Двухэтажки-двухэтажечки,
Алиментики – долги.
Что ж ты, маслице, не мажесси
На ржаные пироги?
Погуляй на Волге, Каме ли,
Утопи в Босфоре нож,
Поживи в палатах каменных –
Помирать сюда придёшь,
Где из кухонь тянет щавелем,
Где запоров нет – на кой?
Где помолятся во здравие
И нальют за упокой,
Где старуха Перелюбкина –
Костыли да медный крест –
На просушку рядом с юбками
Прицепила край небес,
И смеётся – вот зараза ведь,
Муха подлая цеце –
Потому что кареглазого
Жду, как дура, на крыльце...

Двухпавярхоўкі
 
Жыццё - шклянкі кантаваныя
Цягне воля да турмы,
Дзе рассохліся драўляныя,
Проста з дзіркамі  дамы.
Двухпавярховікі-двухэтажечкі
Аліменцікі - даўгі.
Што ж ты, масліце, не мажашся
На жытныя пірагі?
Пагуляй на Волзе,  Каме, ці
Утапі ў Басфоры. нож,
Пажыві ў палатах каменных -
Паміраць сюды прыйдзеш,
Там дзе з кухняў цягне шчаўем,
Дзе запораў  ні на чым,
Дзе памоляцца за шчасце
І нальюць за твой спачын,
Пералюбка – баба ніцая,-
Мыліцы ды медны посах -
На прасушку  са спадніцамі
Прычапіла край нябёсаў,
І смяецца - вось зараза бо,
Муха подлая цэцэ -
Бо чакае  кареглазага,
Як дурніца, на крыльце...

   Перевод на белорусский язык Максима Троянович