динь-динь дон

Симмона Михпетова
я вдыхаю мороз
я любуюсь  рисунками льдистыми
и монисто из хрупких бус
                своим звоном
                едва уловимым
 динь-динь дон  динь- динь дон
          динь-динь дон… динь дон
     растворяет меня в океане надежды