Жыццёвая фiлязофiя

Станислав Шастак
Усё ў жыццi свой мае ход
I шлях, яму належны.
Мы марым у сямнаццаць год
Хутчэй стаць незалежным.

Усё пабачыць i пазнаць
I сьвет дабрэй зрабiць
Так надыходзiць 25
Пара гняздзечка вiць!

Сад пасадзiць, паставiць дом
I нарадзiць дзяцей
Усё iдзе радком-ладком,
Без збояў карацей.

Так ланцужком за годам год
Цякуць за днямi днi
Праблем i спраў неўправарот
I мора мiтусьнi.

I неўпрыкмет знiкае шлях,
Што да кахання вёў,
I стыне сэрца ў грудзях,
Цiшэй струменiць кроў.

Жыццё ляцiць так хутка, жах,
Нiбыта ў дзiўным сне.
Аж сем дзясяткаў на плячах
Ужо несцi трэба мне.

Але i соль у валасах
Не вытравiць жаданне
Прайсцi гадоў юначых шлях
I ўваскрасiць каханне!