Не в силах оторваться разом
От зеркала остывших вод,
Туман плутал меж веток вяза,
Но не достиг его высот.
Под ветром утренним качаясь
Гулякой, потерявшим дом,
Слегка дрожал, от света маясь,
За кочки прятался, как гном.
С усталостью и безразличьем,
Почувствовав лучей прилив,
Насупился в упрямстве бычьем,
Но поредел, сменил обличье,
Росою травы окропив…
Туман
Не ў сілах адарвацца зараз
Ад люстэрка вод астылых плынь,
Туман блудзіў між галінак вяза,
Але не дасягнуў яго вышынь.
Пад ветрам ранішнім качаецца
Гульцом, што страціў нават дом,
Злёгку дрыжэў, ад святла маецца,
За купіны хаваўся, нібы гном.
Са стомленасцю і абыякавасцю,
Адчуўшы прамянёў прыліў,
Ва ўпартасці бычынай якасці,
Але радзеў, змяніў аблічча,
Расою травы акрапіў…
Перевёл на белорусский язык Максим Троянович