Кто-то прочтёт

Инна Парусова
Кто-то прочтёт,
что-то поймёт,
что-то расслышит…
Может, утрёт
слёзы мои,
может, сотрёт имя.

Как я была,
что нажила? –
слава облыжна.
Были дела
розными, и
были слова иными.

Знать не дано,
что суждено –
да и не нужно, конечно.
Знаю одно –
слово моё
было одно – безгрешно.