Великое приходит просто
И радостно, почти шутя,
Но вдруг спадает с глаз короста,
И видишь новыми зрачками,
Как новозданное дитя.
Не шлет вестей нам барабаном,
Трубач пред ним не трубит вскачь.
Подобно утренним туманам,
Спадает с солнца пеленами!
Прими, молись и сладко плачь,
Чтоб небо снизошло на землю
И духу плоть дала приют, —
Земля дохнула тихо: «Внемлю»,
Звезда цветет, и с пастухами
Свирельно ангелы поют.
Вялікае прыходзіць проста
Вялікае прыходзіць проста
І радасна, амаль жартам,
Але раптам спадае з вачэй кароста,
І бачыш новымі зрэнкамі,
Як новароджана дзіцё.
Не шле вестак нам барабанам,
Трубач прад ім не трубіць наўскач.
Падобна ранішнім туманам,
Спадае з сонца заслонамі!
Прымі, маліся і салодка плач,
Каб неба ўважыла зямлю
І духу цела дало колы, -
Зямля дыхнула ціха: "Услухваюся",
Зорка квітнее, і з пастухамі
Жалейкава пяюць анёлы
Перевод на белорусский язык Максима Троянович