І зноў жыццё, і зноў памылкі:
Здабытку радасць- страты жаль.
Ці то, ўцалелага абрыўкі,
Ці то, народжанага баль?
Калі б пра тое хто няведаў,
Ці аступіўся першы раз,
Але: і практыкі, і ведаў,
У нас як кажуць - пра запас.
Таму не рэдкасць бачыць з,яву,
З якога боку не глядзі,
Дзе ловім мы з табой раззяву,
Ды заліваемся слязмі.
Само жыццё-над імі праца,
Што з цягам часу мае плён,
Каб тое, што рукой намацаў,
Узяць мазгамі ў палон.