Говорите потихоньку

Станислав Прохоренко
Говорите потихоньку
И немного
О себе.
Время, это – наша Сонька,
Внучка бабушке-Судьбе…
Что-то слышит, что-то знает,
Ни о чём не говорит,
Смотрит искоса, моргает,
Так душа её болит…