Память...

Лидия Порт
Нам   всем  приходится  терять. Ну,  что  ж,  потери неизбежны,
Их   нужно   всё   таки  принять,  и   не   обманывать  надежды...

Мы  все  не  те,  и  я  не  та... Порой грустим  в объятьях жизни:
Куда   уходит   красота   и   обаяние   харизмы?

Но   память   бродит   по    ночам,   листая    прошлое,    родное...
И   снова   тянет   к   адресам,  где   пахло   счастьем  и  весною.


17/6с