Эману Элька. Не женщина, а маленькая скрипка

Максим Троянович
Всех женщин поздравляю с наступающим праздником!
Желаю счастья, любви, здоровья!

 
Проходит мимо. Нежная улыбка.
Ты обернулся, смотришь, оробел.
Не женщина, а маленькая скрипка,
Звучащая мелодией в тебе.

Как тайна, тайн, как солнечное чудо,
Как воплощенье мира и добра.
Господь ее создал из ниоткуда,
Вернее, из адамова ребра.

За нею март- проказник и повеса.
Светлоголовый, с розами в руках.
И нет в тебе сильнее интереса,
Чем женщина, спешащая в века.

Она пройдет, с души снимая камень,
Глазами свет янтарный излучит.
И по асфальту нежно каблучками
Как будто бы по сердцу простучит.


Не жанчына, а маленькая скрыпка
 
Усіх жанчын  віншую з надыходзячым святам!
Жадаю шчасця, кахання, здароўя!

 
Праходзіць міма. Далікатная ўсмешка.
Ты азірнуцца, паглядзець, збаяўся.
Жанчына - скрыпка, нібы беласнежка,
Гучыць у табе мелодыяю вальса.

Як таямніца, таямніц, як сонечны  патруль,
Як увасабленне свету і дабра.
Бог яе стварыў з ніадкуль,
Дакладней, з адамава рабра.

За ёю сакавік- гарэза і валацуга.
Светлагаловы, з ружамі ў руках.
Яна, нібы-та божая паслуга,
Чым жанчына, нібы-та мроі ў вачах.

Яна пройдзе, з душы здымаючы камень,
Вачамі святло бурштынавы выпраменіць.
І па асфальце далікатна абцасікамі
Па  сэрцы стукне, быццам бы ажэніць.

   Перевод на белорусский язык Максима Троянович