Василий Кучеров. Я квартиру снимал у вдовы...

Максим Троянович
“Ну, хватит! Мне всё это так надоело!
К чертям твой “любовный простор”!
С тобой я как будто пять раз овдовела!
Ключи и квартплату - на стол!”

Такая квартира... Такая хозяйка...
Бесплатные щи и крюшон...
И паркер дареный и чистая майка...
Я бросил ключи и ушел...
........................................................

В мозгах суетилось орущее вето,
Вел арию мартовский кот...
А в воздухе пахло несчастным поэтом,
Лишенным любви и забот.


Я кватэру здымаў ва ўдавы...
 
“Ну, хопіць! Мне так надакучыла цела!
Да чарцей твой “любоўны прастор”!
З табой я як быццам пяць разоў заўдавела!
Ключы і квартплату - на стол!”

Такая кватэра... Такая гаспадыня...
Бясплатная капуста і крушон...
І паркер дораны і чыстая майка...
Я кінуў ключы і сышоў...
................................

У мазгах мітусілася крычашчае вета,
Вёў арыю сакавіцкі кот...
А ў паветры пахла няшчасным паэтам,
Пазбаўленым каханні і клапот.


     Перевод Максима Троянович