Дубровский Александр Степанович (июнь 1948 – апрель 2014) – известный белорусский поэт.
Перевод с белорусского Николая Дика, г. Азов (февраль 2020)
Бацьку
Яшчэ за вёскай след варожы
Пад ветрам добра не астыў,
І гул баёў вісеў над Сожам,
І тым пісаліся лісты,
Хто ў першай бойцы рукапашнай
Упаў у мяккі белы снег,
Хто, перажыўшы дзень ўчарашні,
Матулю сніў у цёплым сне...
А вы, падлеткі, што нямногіх
Уратаваў ад кулі лес,
На фронт прасіліся ў падмогу,
А вам сказалі: – у МТС!
І вы пайшлі, хоць без ахвоты,
Не задаволіўшы патрэб,
І зразумелі толькі потым:
Якая радасць –
Родзіць хлеб!
Таму і ўпрэгліся ў работу...
За кругам трактар робіць круг,
Ды ля скарожанага дзота
На міну натыкнуўся плуг...
Прыйшоў ў прытомнасць у палаце
Пад вечар юны трактарыст,
Спытаў павольна:
– Як там маці?
Жывы прычэпшчык-гарманіст?...
Ўсё абышлося.
Пэўна, шчасце
На свеце белым ўсё-ткі ёсць...
Калі жыццё на дні раскласці –
Дае больш шанцаў маладосць.
І вось на танцах зноў шчасліва,
Павольна пары кружаць вальс.
У круг вас цягнуць, сарамлівых,
Дзяўчаты, што старэй за вас.
Таму даруйце жонцы ў сварцы,
Што нібы стукне абухом:
– Я не пайшла б за падшыванца –
Вайна забрала жаніхоў...
Старэеце, бо час няўмольны
Сваё адвечнае бярэ...
А вашы ўнукі –
Ім прыволле! –
У вайну гуляюць на дварэ...
***
Отцу
Еще за хутором след вражий
Под сильным ветром не остыл,
И гул боев завис над Сожем,
И в письма вложены листы,
Кто в первой битве рукопашной
Упал в пушистый белый снег,
Кто, переживший день вчерашний,
Увидел маму в теплом сне...
А вы, подростки, что немногих
Сумел спасти от пули лес,
На фронт просились на подмогу,
А вам сказали: – в МТС!
Пошли вы, хоть и без желанья,
Желанным подвигам не быть,
И лишь потом пришло в сознанье:
Какая радость –
хлеб родит!
Поэтому впряглись в работу...
За кругом трактор делал круг,
Но возле взорванного дзота
На мину напоролся плуг...
Пришел в сознание в палате
Под вечер юный тракторист,
Спросил:
– А как же мама, кстати?
Живой прицепщик-гармонист?...
Все обошлось.
Наверно, счастье
На белом свете всё же есть...
Коль жизнь на дне делить на части -
То больше молодости честь.
И вот на танцах вновь румяны,
Степенно пары кружат вальс,
И в круг застенчивых вас тянут
Девчата, что постарше вас.
Простите жёнам, если в ссоре,
Как буд-то обухом меж слов:
- Я не пошла бы за мажора –
Война забрала женихов…
Приходит старость поневоле,
Своё извечное берёт…
А ваши внуки –
Им раздолье! –
В войну играют у ворот…
***
Задораўка
Задорыць дарамі лесу
На святы гасцей Задораўка.
У вайну ж частавала агрэсараў
Куляй свінцовай здорава.
Таму ў сорак трэцім каты,
Прапахлай верасам раніцай,
Прыехалі гуртам сватаць –
Ты стала агню абранніцай.
Да самае ночы клубамі
Круцілі ў неба заручыны,
А лес, набрынялы грыбамі,
Твой лёс раздзяляў пякучы.
Ды з гулам баёў да вытокаў
Зноў ворагі зграяй рушылі,
А вёска кляла іх крокі,
Попелам след зацярушвала.
Згадаюць за чаем гэта
Жанкі і да слёз расчуляцца...
Хай будзе заўсёды светла
У вёсцы з адзінай вуліцай!
***
Задоровка
Задарит дарами леса
На праздник гостей Задоровка.
В войну ж получил агрессор
Пули свинцовой здорово.
Когда в сорок третьем гады,
Пропахшей вереском ранницей,
Приехали стаей сватать –
Ты стала огня избранницей.
До самой ночи клубами
Кружились тучи летучие,
А лес, набухший грибами,
судьбу делил твою жгучую.
Но с гулом боёв обратно
Стая нелюдев отброшена,
Деревня им шлёт проклятья,
Пеплом следы запорошены.
Помянут за чаем это
Женщины, до слёз нахмурятся…
Пусть вечно хватает света
Деревне той с одной улицей.
***
***
Было чацвёра
Сыноў у маці,
Не знала гора
У роднай хаце.
Мясіла цеста
З мукі пшанічнай,
Было тут цесна
За стол садзіцца.
Ды ўсім хапала
Баршчу і хлеба,
Бо маці знала
Усе патрэбы.
...Цяпер нікога
Не кліча з горкі:
Гараць над форткай
Чатыры зоркі.
І больш не цесна
За стол садзіцца...
– Была б нявестка, –
Старой не спіцца.
***
***
Четыре сына
Для мамы святы,
И горе мимо
Родимой хаты.
Месила тесто
С мукой пшеничной,
Здесь было тесно
За стол содиться.
Да всем хватало
Борша и хлеба,
Ведь мама знала
Нужду и беды.
…Теперь проныры
Во двор не входят:
Горят четыре
Звезды на входе.
Совсем не тесно
За стол садиться…
- Была б невестка, -
Старой не спится.
***