У хаўрусе ўсе яго жыцце,
Здаецца, быццам бы прайшло,
Ен бегаў, прыгаў і хаваўся,
Але ў сталіцы затрымаўся,
І так парадак палюбіў,
Нібыта Гітлер быў кумір.
І гэты парабак зазнаўся,
Снабізм у ім моцна разрастаўся,
Лічыў сабе багам ен роўным,
Але аб гэтым паслядоўна...
Даўно міліцыі далонь,
Ен грэе ціхенька, тайком,
Вось-вось налоговая, суд,
За ім па кроку - тут, як тут,
Ды пракуроры свой вердыкт,
І срок дарэчы і прышыт,
І будзе жоначка яму,
Сухарыкі насіць у турму...