Я плыву пацалункамі па маршчынкам
вольным стылем… Дотыкамі нялоўка
вывучым азбуку:
В-усны,
Г-рудзі
й
Ш-ыйка…
І паўтарым, каб літаркі ўсталі шчыльна…
Скажа з дакорам: “Якая ж “шыйка” - ў Воўка?”
Я захлынуся!
Бачылі б – сталі посціць
з тэгам ў ютубе
#вучыцесяплаваць,
моў,
пасля алфавіт свой нясіце “ў госці”.
Ваўкоў баяцца – значыць не спаць да поўсці
аголеным целам, каб цела плавіць…
Толькі ў цэлым, калі ён не кажа глупстваў,
не цэліць маўчаннем, падобным крыўдзе -
мне адчайна горка і непадробна пуста…
Распрануся ды сонна ныраю ў люстра:
я вочы закрыю – і Воўк мой прыйдзе.