Плыл майский вечер. Школьные качели
С охрипшим ветром вместе, в унисон
Старинный вальс тихонечко скрипели,
Его мотив спешил тебе вдогон.
И той весне, что в страшном сорок первом
Была ровесницей безусых пареньков,
Всё про любовь доверили, наверное,
Всё про любовь - стихи и тайны слов.
Еще кружатся пары в нежном вальсе.
Сирени в одеянии невест.
Желтеют крошки звёзд на небе ясном.
В лицо войне глядит зелёный Брест.
…сидит солдат и крутит, как цигарку
Сто думок о войне и той весне.
За всех, кто не вернулся молча чарку
Поднимет он и снова вспомнит всех.
Красивый город, старый и чудесный.
По узким улочкам мчит ветра голосок
На раз, два, три поднявши в поднебесье
Тот самый старый, старенький вальсок.
***
Стары вальсок
Плыў майскі вечар. Школьныя арэлі
З ахрыплым ветрам роўна ва ўнісон
Стары вальсок, вальсок стары рыпелі.
І той матыў спяшаўся наўздагон
Былой вясне, што ў годзе сорак першым,
Была равесніцай бязвусых хлапчукоў.
Ёй давяралі пра каханне вершы,
Ёй давяралі таямніцы слоў.
Яшчэ вальс кружыць закаханых пары,
І пахам душыць белапенны бэз,
А неба крошаць жоўтыя пульсары:
У твар вайне глядзіць зялёны Брэст.
Сядзіць салдат і смаліць, як цыгарку,
Стос думак пра вайну і маладосць.
За тых, хто спіць уздыме моўчкі чарку,
Калі рубель які ў кішэні ёсць.
Вялікі горад: што тут за дзівосы?
Па вузкіх вулках выюць скразнякі.
Ды падхапілі “раз, два, тры” нябёсы
Вальсок стары. Вальсок стары такі…
Владимир Сорочкин.
Илл. интернет.