Кто-то славит природу, а кто-то Отчизну,
Я ж себе выбрал путь не такой уж и райский,
И для женщин стихи сочиняю по жизни,
Будь то мартовский день, и июньский, и майский.
Пусть гадают потом о моих «прототипах»,
Кто когда вдохновлял, и кто душу крылатил,
С кем ходил в шелестящих берёзах и липах,
На кого свои дни и надежды потратил…
Что я счастье искал не в семье, а на воле,
Укоряйте меня, только всё ж – не карайте.
Сточит мельница дней жернова, но дотоле
Жить останутся строчки. Читайте, читайте…
Перевод с белорусского
Мікола Шабовіч
* * *
Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну,
Я ж абраў сабе шлях – ён далёка не райскі:
Мой радок для жанчын, мой радок пра жанчыну,
Будзь то дзень сакавіцкі ці чэрвеньска-майскі.
Хай шукаюць пасля ўсіх маіх «прататыпаў»,
Хто натхняў на радкі, хто душу мне крылаціў,
З кім хадзіў ля бяроз я ці ў засені ліпаў,
На каго свае дні летуценныя траціў...
Што адхлання шукаў не ў сям’і, а на волі,
Дакарайце мяне, толькі ўсё ж не карайце.
А калі часу млын свае жорны спаволіць,
Застануцца радкі. Вы чытайце, чытайце...