Кшиштоф Камиль Бачиньски Ежевесенняя колыбельная

Нати Гензер
Ежевесенняя колыбельная

Сирень лиловая побелеет выпукло,
тёмным в зеркале отраженьем.
В тени аллей опустошенье,
филигранные сны побиты.
Не плачь и спи, в легенде спи,
сирень испарится, вновь будет осень.
Увядшие крылья уже не уносят
под шпалеры лип.
В окне ничего; деревья плоские;
птиц не слышно, деревня молчит.
Спи, спи в легенде, в золотой сказке,
спи.

Kolysanka ktorejs wiosny

Bez bedzie lila, bialy, wypukly,
bedzie jak ciemne odbicie w lustrze.
Powygasaly aleje puste,
sny z filigranu sie potlukly.
Nie placz i spij, w legendzie spij,
bez wyparuje, znow bedzie jesien.
Skrzydlo uwiedle juz nie poniesie
w zadne palety lip.
Nie ma nic w oknie; drzewa s; plaskie;
nie ma nabrzmialej ptakami wsi.
Spij, spij w legendzie zlotych obrazkow,
spij.