Корова и мышонок. Про вкусную еду

Ген Жэстачайший
Карова і мышаня. Пра смачную ежу.

Сябраваў маленькі палявы мыш з бабкінай каровай. Карова з раніцы ела-ела траву ды стамілася; лягла на бок, вочы заплюшчыла і гумку паціху жуе. Мыш міма прабягаў па сваіх справах, ды ўбачыў, што карова ляжыць; а да той пары ён ніколі яе у такім стане не назіраў. На імгненне сціх, каб не пабудзіць жывёліну, але дзіцячая цікавасць перамагла, таму падбег бліжэй да каровіна вуха ды піскнуў:
- Кароўка, кароўка, а навоштачка ты свае бакі адлежваешь, ды не ясі смачнай ежцы?
Та пляснула хвастом па спіне, расплюшчыла вочы:
- Ведаешь, Міккі (паколькі ў малога імя адсутнічала, карова замест маці дала яму цудоўную мянушку), проста есці - насамрэч вельмі цяжкая справа! Вось і стамілася, адпачываю...
______________________________

Корова и мышонок. Про вкусную еду.

Дружил маленький полевой мышонок с бабушкиной коровой. Коровка с утра ела-ела траву и устала; легла на бок, глаза закрыла и жвачку потихоньку жуёт. Мышонок пробегал мимо по своим делам и увидел, что корова лежит. А до той поры он никогда её такой не видел. На мгновение затих, чтобы не разбудить, только детский интерес пересилил. Подбежал ближе к коровину уху и пропищал:
-Коровка,коровка, ты зачем свои бока отлёживаешь и не ешь вкусной еды?
Та стеганула себя хвостом по спине, раскрыла глаза:
-Знаешь, Микки (поскольку у малыша не было имени, корова вместо мамы дала ему прозвище), просто есть - на самом деле очень тяжело! Вот и притомилась. Отдыхаю...