Прохладу разносит ветер.
Прощай, духота, прощай!
Пускай отдохнёт под вечер
Баденевский отчий край.
Иссушены дни лучами,
И завтра – под тридцать пять!
Осталось мечтать ночами
И снова стихи писать
Про дождик – грибной, хороший,
А лучше б – как из ведра!
В избытке деньков погожих:
Грибная стоит пора!
В округе нет ни грибочка,
Пустые леса, ложки,
Деревья свои листочки
Сжимают, как кулачки.
Эй, дождик, не спи, пролейся!
Эй, солнышко, пощади!
Пусть с неба на зелень леса
Прольётся поток воды!
Пускай оживут немножко
Просторы родной земли,
И скажет свояк мой Лёшка:
«Какие грибы пошли!»
Перевод с белорусского
Мікола Шабовіч
* * *
Вячэрняя прахалода.
Спякотлівы дзень, бывай.
Няхай адпачне прырода,
Бадзенеўскі родны край.
Ну, колькі ўжо можна парыць?!
А заўтра ж – пад трыццаць пяць!
Адно застаецца: марыць
І вершы ўначы складаць
Пра дожджык грыбны-лагодны,
А лепей – каб як з вядра!
Даволі ўжо дзён пагодных:
Грыбная стаіць пара!
Ды толькі ж ані грыбочка,
У лес ні пайдзі які,
І дрэвы свае лісточкі
Паскручвалі, бы ў кулькі.
Эй, дождж, ты не спі, прачніся!
Эй, сонца, суціш прыгрэў!
Няхай праліецца з высі
Вады выратоўны спеў!
Няхай ачуняюць трошкі
Узлескі, лясы, палі
І скажа сваяк мой Лёшка:
«Якія грыбы пайшлі!»