Роберт Маклин Колдер. Свисти своей собаке

Кистерова Елена Кирилловна
Роберт Маклин Колдер
(1841–1895)

СВИСТИ СВОЕЙ СОБАКЕ
(из "Стихотворений, основанных на известных шотландских пословицах и поговорках")

Не ошибусь, коли скажу:
      Нередко нас заносит –
Городим вздор и чепуху,
      Творим, чего не просят;
Спохватимся, придем в себя,
      Да только поздновато,
И стыдно, что не берегилсь,
      Да сами виноваты.
            Присловье старое шепну,
                Его припомнит всякий:
            Грозит беда – ты завсегда
                «Свисти своей собаке».

Вот сплетник о чужих делах
      Твердит без передышки,
И не печется о своих:
      Что делают детишки;
А посмотрел бы на свой дом,
      Семейный круг любезный –
Вот это было бы ему
      Отнюдь не бесполезно.
            Шепну малюсенький совет,
                Его запомнит всякий:
            Заботься о своих делах –
                «Свисти своей собаке».

Не будут детки огорчать
      Корявою манерой,
Коли в родителях найдут
      Хорошие примеры;
А ежели с пути свернут,
      Соблазнами влекомы,
Искусною рукой вернем
      Под кров родного дома.
            Вот мой малюсенький совет,
                Его запомнит всякий:
            Прямым путем всегда ходи –
                «Свисти своей собаке».

Мы рады обвинить других,
      Коль поступили криво,
Прикрыть свой стыд, и сделать вид,
      Что всё у нас красиво;
Куда честней признать вину,
      Исправить недостатки,
А не идти к большой беде,
      С собой играя в прятки.
            Вот он – малюсенький совет,
                Его припомнит всякий:
            Не перекладывай вины –
                «Свисти своей собаке».


WHUSTLE ON YOUR DOUG
(From "POEMS FOUNDED ON FAMILIAR SCOTTISH PROVERBS AND SAYINGS")

There’s nae mistak’ aboot it,
That we aften gang astray,
An’ funny things we say at times,
An’ daft-like things we dae;
An’ aft we fin’, when rather late,
Far better wad it be
Gin we could just restrain oorsels
When like to gang agee.
Sae just a wee bit soun’ advice
I’ll whisper i’ your lug,
Whene’er ye tint yer gate, haud up,
An’ whustle on your doug.

See yonder cummers gossipin’
’Boot ither folk’s concerns,
An’ a’ the while neglectin’ to
Look after their ain bairns;
Gin they wad only look at hame,
An’ min’ their ain affairs,
They’d be a hantle better aff
An’ free frae vexin’ cares.
Sae just a wee bit soun’ advice
I’ll whisper i’ your lug,
Your duty’s plain, look to your ain
An’ whustle on your doug.

The bairns will no’ gang far astray,
An’ gie ye cause to fret,
Gin ye will dae your pairt, an’ aye
A guid example set;
An’ should they gang a wee thocht wrang,
An’ chum wi’ orra weans,
Wi’ canny han’ just guide them back
To hame an’ lovin’ frien’s.
Sae just a wee bit soun’ advice
I’ll whisper i’ your lug,
Keep i’ the straucht road aye yoursel’,
An’ whustle on your doug.

When ony thing gangs wrang wi’ us,
We ’re sure to shift the blame,
Or hae excuses ready-made,
An’ lee to hide oor shame;
But fairer, manlier wad it be
To own the fau’t’s oor ain,
Then after-thochts wad never come
To cause us grief an’ pain.
Sae just a wee bit soun’ advice
I’ll whisper i’ your lug,
Just put the blame where it should licht,
An’ whustle on your doug.