Сююв булан бирче тувгъан бир юлдуз,
Сюйгенлени ёлун ярыкъ этме деп,
Бизин учун яна эди аламда –
Арт бергенче бир-биревден гетме деп.
Сюювню биз аямагъан заманлар,
Рагьат этип ятбыз деген кёплени,
Юлдузубуз, къалгъан йимик хатири,
Тас бола эди денгизинде кёклени.
Англагъанча сюйген экев дюньяда
Бир-бирине айдай, гюндей тарыгъын,
Юз гече де къаравуллап аршланы
Дагъы гёрмес эдик ону ярыгъын.
Мен билемен, сагъынч къыйнап жанынгны,
Бу гёк гече сен де кёкге къарайсан.
Юлдузубуз ярыкъ бере янгыдан, –
Къарагъанда гечген болма ярайсан.