Лёзы

Мария Руслановна Шебанец
Я стварыла сусвет і сказала,
Што я ёсць любоў.
Але калі не стала каго любіць,
Я зрабілася пакутай.

Лёзы праходзілі скрозь мяне.
«Помні!» — крычала я.

Я выправілася і стварыла новы сусвет,
Дзе я — міласэрнасць.
Але калі не стала каго шкадаваць,
Я зрабілася пакутай.

Лёзы праходзілі скрозь мяне.
«Помні!» — крычала я.

І толькі пасля вечнасцяў спроб
І самападману
Зрабілася зразумела,
Што я заўсёды была пакутай.

Лёзы праходзілі скрозь мяне.
«Забудзься!» — крычала я.

05.10.2020