Вершаваны пераклад на беларускую мову
Малiтва закаханых
Вочы шэрыя – вакзал.
Дождж. Сум. Слёзы. Развiтанне.
I цягнiк, што ад‘язджау
Наша не памрэ каханне.
Вочы чорныя – спякота.
Лiпень. Прыцемкi. Купалле.
Пацалункi уздоуж плота.
Наша не памрэ каханне...
Вочы карыя – алея.
Сэрцау грукат. Зорак зз’янне.
Ноч. Няздзейсная надзея:
Наша не памрэ каханне...
Вочы сiнiя – пагорак
лашчыць сонца прамень раннi.
Шэптам, ледзь чутна, у золак:
Наша не памрэ каханне...
Усiх бязглузда пагубляу.
Лёсу марных крокау шэраг.
Аднаго не шкадавау:
чорных, сiнiх, карых, шэрых...
На шляху жыцця нясталым
тых без сэнсу iснаванне,
чуць каму не шанцавала:
Наша не памрэ каханне!
МБ, Прага, 2019/2020