Маё шчасце

Игорь Субботин Гродно
Перевод на белорусский язык – Пётр Семинский
               

Шчасця няма на паліцы,
Горад вазьмі ці сяло.
Рэшткамі хоць разляціцца  –
Ў краме яго не было!

Ногі нацёр я на рынку,
Зранку ў ламбардзе шукаў,
ЦУМам блукаў дні без ліку –
Шчасця там не сустракаў.

Як падарожнік таміўся,
Лугам ішоў, па лясах,
Птушкаю я ў фортку біўся –
Шчасця няма, проста жах!

Удалячынь, дзе світанкі,
У кропку, дзе разам шляхі,
Крочыў. Пытаў у цыганкі:
«Дзе можна шчасце знайсці?»

Рэха мне ледзь прашаптала:
«Хопіць таптаць небакрай,
Тое, чаго не ставала,
Побач з сабою шукай».

Шчасце маё жыве ў сэрцы!
Вочы смарагдам гараць!
Погляд гатовы мой грэцца,
Знікла кудысь непагадзь.

Пошук імгненна я скончыў.
Шчасце ўвашло ў дні мае.
Сталі жаданымі ночы:
Сны мне зноў дораць… Яе.


Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2016/05/04/7969

***
Лирика Игоря Субботина в двух версиях (русская и белорусская) представлена в книге-перевёртыше "Счастье в ломбард не сдают", который уже поступил в продажу (книжный магазин «Раница», Гродно)
О презентации лирического сборника читайте здесь: http://stihi.ru/2020/06/25/8964