Дафинка Станева
Зимно утро
През нощта е валяло. Светът
бели сънища още сънува.
Омагьосал е всичко снегът,
даже вятърът кротко кротува.
И в предутринния сумрак
птица, камък, дърво се смиряват.
Белотата, небесният знак,
укротява човешката врява.
Пред пейзажа, безмълвен и чист,
покорено и времето спира.
В тази бяла омая мълчиш
и по детски обемаш всемира.
http://stihi.ru/2021/01/15/3413
ZIMOWYM RANKIEM
Cala noc dzis padalo. We snie
Jeszcze snuje swiat biale marzenia.
W istna bajke zamienil go snieg,
Ze az wiatr w oslupieniu oniemial.
Kazdy kamien i drzewo, i ptak
Wrecz sie kuli w porannym polmroku.
Biala przestrzen- to niebo sle znak-
Wziela w ryzy czlowieczy niepokoj.
W tym pejzazu, bezglosnym, dziewiczym,
Nawet czas przerwie bieg bez wahania.
Pod urokiem tej bieli sie milczy
I- jak dziecko swiat sercem ogarnia.