Циприан Камил Норвид. Буря

Терджиман Кырымлы Второй
Буря

Дерзай, герой, пусть буря рвёт и мечет,
над пропастью без спутника и броду
пройдёшь, венцом алмазных звезд отмечен,
огонь небесный и земную воду,

и перекат отважно одолеешь,
и камнепада за спиною грохот
раздастся там– голодный, тем и злее,
что лай собак, таившихся без проку.

Будь одинок в коловороте битвы,
у рока послабленья не попросишь,
ведь позабудешь слёзные молитвы
перед отплытием:  «помилуй, просинь»;

силён в пути заветным оберегом,
душой не охладеешь, но пылаятая
не бросив вёсел, с лётного разбегу
загривки волн ладьёю оседлаешь.

Пусть бездна ненасытная тревожно
отверзнется– солёная, седая,–
во мгле блеснёт тебе десница Божья:
спасёшься нею рук не покладая.

Добро и доблесть будь тебе законом!
А если буря вырвет твои лавры,
ладья твоя да примет эпигонов
и памятник в умах тебе по праву.

перевод с польского Терджимана Кырымлы


Burza

Smialo, mlodziencze, chociaz przepasc bliska,
A niebo gromem odzywa sie nowym!
Z nieuchronnego wynijdziesz ogniska
W wiencu, gwiazdami iskier brylantowym,

I katarakte niewstrzymana w pedzie
Przejdziesz, choc trwalsze unosi kamienie;
Stracony z gory glaz cie mijac bedzie,
Warczac opodal, jak bezsilne szczenie.

A ty, sam jeden srod zywiolow bitwy,
Ani o blahy zawolasz ratunek,
Ani placzliwie ponowisz modlitwy,
Ktore przed burza miales za kierunek,

I, poswiecenia silny talizmanem,
Gdy inni, wiosla opusciwszy, klecza,
Ty, z zapienionym walczac oceanem,
Grzywe mu dlonia ujarzmisz mlodziencza.

A chocby nawet ciemne gardlo morza
Rozwarlo otchlan, wiecznie chciwa zeru,
Jeszcze w oblokach blysnie reka boza,
Abys sie chwycil i wydostal z wiru.

Smialo wiec zdazaj ku przeczystej cnocie!
Jesli zas burza wyrwie ci wawrzyny,
Mysl wskrzeszac bedzie nasladowcow krocie,
A w posag wlasne skamienieja czyny.

Cyprian Kamil Norwid