Сямiнскага чаруе дар...

 
29.05.1963 — 28.01.2021

Сямінскага чаруе дар...
Шкада, надзел людзей нямногіх.
Ён слоў магутных уладар,
Злагодзіць, вершу дасць дарогу.

Дар доўга зоркай будзе ззяць.
Я не магу не захапляцца.
Жадаю добры прыклад узяць
З чароўнай здольнасці — здзіўляцца.

Ён мог карысны скласці твор,
Меў вопыт, веды, дасканаласць.
Сямінскі — прыклад і ўзор,
У ім ёсць талент, мудрасць, сталасць.

Якую працавітасць меў,
Быў пераборлівы ў сродках.
Гучаў мелодыі напеў...
Напэўна, тыя рысы з продкаў.

Сямінскага чаруе гмах,
Перакананне, у ім свядомасць.
Як на ніякавасць замах,
Ён меў павагу, лёс, вядомасць...