Верш чытаецца грамадой на ніве падчас зыходу зімовых заладоў.
Колькі будзеш ты сядзедь
Гадзіць, скардзіцца, смярдзець?
Прэч адгэтуль выбірайся
И да нас ты не вяртайся!
Грамада:
-Л.нка, ухадзі! Л.нка, ухадзі!
Каб маглі яшчэ пажыць!
-Колькі будзеш сярод нас
Ушаноўваць свой калгас?
Адпраўляйся ў Маскву
Ушаноўваць, кампрэн ву?
-Л.нка, ўхадзі! Л.нка, ухадзі!
Каб зямля магла нарадзіць!
-Колькі будзеш ты сядзець
Ганьбіць скардзіцца смярдзець
Прэч адгэтуль прэч, прэч, прэч,
Дрэнны ты ўсе ж, насамрэч!
Грамада:
-Л.нка, ухадзі! Л.нка, ухадзі!
Каб маглі яшчэ пажыць!