75-летию Нарзулло Кобилова На таджикском языке

Абдукаюм Мамаджанов
Бо лафзи неку рафтори дилписанд

Байни ёрон ту хамеша сарбаланд,

Умри Саъдиёна бину хеч гахе

Дар давоми умр набин дарду газанд!

Дар Душанбе бо камоли гайратат

Фатх намуди куллаи илми баланд.

Дар катори чумла мулки точикон

Пунгаз аз ту розию Ашту Хучанд.

Гаштаки аштиён, ки худ бас хуш аст,

Дар лаби дарёи Сир бо ту хуш аст.

Он рафике, ки нишинад назди ту,

Бе маю бе бода зи сухбат сархуш аст...

Чун паёмак омад аз ту ин пагох,

Байни ахли байт дида акси туро,

Аз Худо пурсидам бар хар як  панох,

То ба ахлй кайд кунанд чашни туро.

Чун бидидам он расм, бар гушам расид

Он дуое, ки намуди рузи ид,

Хам шунидам шукри фарзандони ту

Хамрахи ёрону пайвандони ту:

"Аз дуои неки бобою  падар

Бахравар гардида моён хар сахар,

Шукр мегуем бар Худои Мехрубон

З-он, ки дорем рахнамои хонадон".