Выдзiраю успамiны

Татьяна Цыркунова
Выдзіраю ўспаміны...
Мне зракацца зручна.
Ірву абдымкі павуціны —
Хітрык быў павучын.

Упарадкаваць павінна?
Адкажы: "Навошта?!"
Уладарка я дзяўчына,
Маю веды кошта.

Востраслоўка я, напэўна,
Праглыну абразу.
Прадвяшчэнне — ты быў гнеўны,
Бачыла адразу.

Выхваленне, пэўна, ліха...
Госць мой мураваны...
Не крыўдуй — усё будзе ціха.
Ты — ліквідаваны.