Па малюнку Г.Х.Вашчанка
Цi не сама прырода вучыць нас?
Адкуль мацярынскі інстынкт у гэтай птушачкі-бусліхi? Губляюся ў здагадках.
Чаму фон гэтага малюнка такога адцення? Можа быць, маці-бусліха распасцерла
свае крылы, каб абараніць сваіх птушанят ад бяды?
І дзіця ў яе ў спакоі. Надзейныя вялікія крылы сталі шчытом ад усялякіх
жыццёвых нягод. Хіляцца да яе малыя, туляцца ў гняздзе на даху, ў ўсё ж
бліжэй да чалавека. Нібы кажуць: глядзіце, людзі, на гэтае цуда - не
праходзьце міма! Глядзіце ўверх, не ўніз! Гэта для вас - гэтых птушачак
навучыцца кахаць Гэта для вас - гэтых птушачак навучыцца кахаць, быць
самаадданымі, добрымі, клапатлівымі пра свой гняздзе - сваёй сям'і.
Навучытеся подымаць свае крылы малітвы да Бога за сваіх родных, блізкіх
і сяброў, за маладушных і слабых. Це не сама прырода вучыць нас?
Материнские крылья
Перевод Н. Велисевич (Давыденко)
Не сама ли природа учит нас?
Откуда материнский инстинкт у этой птички-аистихи? Теряюсь в догадках.
Почему цвет этого малыша такого огненного оттенка? Может быть, мать-аистиха
распростерла свои крылья, чтобы защитить своих птенцов от беды?
И ребенок у неё в покое. Надежные большие крылья стали щитом от всяких
жизненных невзгод. Прижимаются к ней малыши и, хотя ютятся в гнезде
на крыше, а все же ближе к человеку. Словно говорят: смотрите, люди,
на это чудо - не проходите мимо! Смотрите вверх, не вниз! Это для вас –
как птички научиться любить, - быть самоотверженными, добрыми, забот-
ливыми о своем гнезде - своей семье.
Научитесь поднимать свои крылья молитвы к Богу за своих родных, близких
и друзей, за малодушных и слабых.
Так не сама природа учит нас?