Каханне...

Татьяна Цыркунова
Каханне — ветра подых лёгкі...
Яно такім здалося мне.
Але не прынясе палёгкі,
Калі адказ гучыць як "Не!"

Падобна лёту матылькову,
То раптам велічны цяжар.
Няма надзеі на падкову,
Стрымаць, умей, сардэчны жар.

Каханне — вечны валацуга,
Яго не проста прыручыць.
Правалакуцца думкі цугам,
Трывога ў сэрцы забрынчыць.

Каханне — лёгкая забава?
Каханне — непадзельны крыж?
Каханне — горыч, у гэтым справа,
Няўседліва, як птушка стрыж.

Яно сур’ёзнасць і блазенства.
Не дасць душы ўпасці ў бруд.
Як паратунак ад шаленства,
Каханне можа здзейсніць цуд.