Я іду паміж крыжамі
Па ўскрайку лесу.
Сэрца колецца нажамі:
«Згінь, часоў завеса!»
Хто тут гэтак пахаваны
Ў жоўценькім пясочку?
Пад крыжом не мураваным
У маім лясочку?
Можа ёсць расправы сведак,
Ён па свеце ходзіць.
Колькі тут прапала дзетак?
Хто імя знаходзіць?
Смерць, жыццё — не бачу следу,
Толькі крыж жывучы.
Раскажы пра тыя беды,
Смык струны гаючы.
Я іду паміж крыжамі...
Мой настрой маркотны.
Сэрца рэжацца нажамі —
Спеў душы гаротны.